Waar we het voor doen

Zo richting het einde van het jaar, overvalt mij wel eens de vraag: waar doen we het allemaal voor? Ik merk dat – met mij – iedereen het heel druk heeft. Alsof we nu nog de benen uit ons lijf moeten lopen voordat de stikstofproblematiek ons in de kraag heeft gevat.

Het is lastiger om afspraken in te plannen en we zijn bij onze events dat men zich optimistisch aanmeldt maar dat de agenda het ook niet altijd toelaat om daadwerkelijk te komen. Herkenbaar en begrijpelijk. Toch terug naar de vraag waar we het allemaal voor doen. In toenemende mate hoor ik om mee heen ‘ik wil ertoe doen, ik wil een bijdrage leveren aan de maatschappij’. We blijken hier meer behoefte aan te hebben nu we overspoeld worden met informatie en communicatie, veelal virtueel, soms met te weinig diepgang. Steeds meer mensen in mijn omgeving maken de stap van de markt naar de overheid of naar organisaties waar het maatschappelijk verantwoorden ondernemen meer is dan een alinea in het jaarverslag.

Waar doen we het bij Renda voor? Uiteindelijk doen we het voor de bewoners. Wij hopen de professionals zodanig te kunnen ondersteunen en inspireren, dat we samen een beter resultaat kunnen bereiken voor de bewoners. Zoals Renda partner ERA contour het zo mooi verwoordde: samen buurten sterker maken. Hoewel de focus van onze partners van nature is gericht op het vastgoed, merken we dat als je het goed wil doen voor bewoners, je veel breder moet kijken en acteren. Wij zijn er trots op dat wij voor het vierde jaar De Dag van de Bewoner organiseren. Het biedt ons en onze partners en leden de mogelijkheid om niet over de bewoner te praten maar ook met de bewoners te praten over hoe we het voor hen beter kunnen doen.

Als ik naar mijzelf kijk, ben ik vereerd dat ik nu betrokken ben bij het proces om een nieuwe toekomst te vinden voor een klooster in Voorschoten. Enerzijds de vraag om een nieuw toekomst te geven aan het landgoed dat zij in bezit hebben, anderzijds de vraag hoe we de nog resterende zusters en broeders een goede oudedagsvoorziening kunnen bieden. In toenemende mate wil ik mij inspannen voor het cultureel erfgoed. Niet alleen de stenen en waardevolle elementen behouden, maar ook de verhalen die er onlosmakelijk mee zijn verbonden. Verhalen kleuren het vastgoed en maken het gedachtegoed makkelijk overdraagbaar. Een mooie zoektocht ligt op mij te wachten naar manieren waarop die verhalen verder kunnen worden gebracht. Daar wil ik meer tijd voor vrij maken en dat betekent keuzes maken. Ik heb daarom ook besloten om na vijf jaar hoofdredacteurschap van Renda het stokje over te dragen. Het redactieteam van Renda is een warm bad waarin goed en zinvol met elkaar wordt gediscussieerd, geschreven en nagelezen. Dat ga ik missen, maar ik gun het ook een ander om hier onderdeel van uit te maken. En jullie hoop ik natuurlijk weer te zien bij een van de events van Renda volgend jaar. Want tja, daar doen we het voor!

deze column is gepubliceerd op

Delen: