BLOG
Overzicht
Veerkrachtige watermolen in Valkenburg
De kranten staan vol van het terugkijken naar het bijzondere jaar 2020. Vooral de invloed van het coronavirus op ons bestaan staat daarbij centraal. Gaat het ons leven ook na de pandemie veranderen of vallen we na vaccinaties snel terug in oude gebruiken? Veel mensen zijn ervan overtuigd dat er structureel dingen zullen veranderen en eerlijk gezegd deel ik die mening. Sterker nog, ik hoop dat van harte. Dat het brede begrip van duurzaamheid nu voorgoed tussen de oren blijft, dat we ons meer focussen op de lange termijn en dat we de veerkracht die we blijkbaar hebben, ook kunnen vasthouden.
Daar lag ik aan te denken, terwijl ik op een bed in de oude watermolen in Valkenburg lag. Tja, vreemde plek misschien. Het is een pand dat door de Vereniging Hendrick de Keyser in 2003 is verworven en in 2006 is gerestaureerd. Vier jaar later is ook de hele historische maalinrichting gerestaureerd. Het is een van de achttien panden die deze vereniging als B&B verhuurt onder de naam Monument en Bed. Vanuit dat bed kijk ik letterlijk naar de gelamineerde houten trommels met leren riemen die onderdeel uitmaken van die historische maalinrichting. Het woord veerkracht schiet door mijn hoofd. Sinds de middeleeuwen staat in het centrum van de stad Valkenbrug een watermolen op de Molentak van de rivier de Geul. In de 17e eeuw werd dit gebouw door de Fransen verwoest, maar het werd al snel weer opgebouwd. In 1860 werd de molen (met waterraderen) verbouwd tot een meelfabriek met vijf verdiepingen. De voortschrijdende techniek kreeg in 1917 een plek toen de installatie van de watermolen door een turbine werd vervangen. Natuurlijk zou je nu de turbine kunnen restaureren waardoor het geheel weer kan functioneren. Maar je zou ook de kans kunnen grijpen om het duurzamer en anders te exploiteren. Terug naar waterkracht met de techniek van nu en de toekomst. Dat je de natuurlijke energie inzet voor het malen van graan of andere producten maar ook bijvoorbeeld voor het opwarmen van het pand. Dan ben je CO2 slim bezig en hoef je niet het pand te isoleren. Maar je kunt ook de energie die je opwekt delen of opslaan. Het is natuurlijk wel zo dat ik hier op dat bed niet meer in slaap kan komen als deze installatie dan draait. Dus wel goed om de installatie dan ’s nachts even uit te zetten. Ik weet wel dat ik als het functioneert ik wel op dat bed zou gaan liggen om te kijken hoe de assen en de trommels draaien en de leren riemen rond gaan. Het lijkt mij fascinerend.
Wat een veerkracht heeft zo’n pand dan eigenlijk. Het kan met zijn tijd en de omstandigheden mee gaan over een periode van meer dan tweeëneenhalve eeuw en heeft nog jaren voor zich. Het moet daarvoor verval trotseren, nieuwe kansen zien en nieuwe ontwikkelingen omarmen. Is dat geen les voor de mensheid? Kunnen wij ook leren van dit virus, nieuwe kansen zien en sterker uit de strijd komen? Ik hoop het en wens iedereen een heel veerkrachtig 2021 toe.