Met mini MADE naar DomusDELA Eindhoven

Je houdt van de stad Eindhoven, je wilt er een rol in spelen, je gelooft in netwerken en van elkaar leren en je mist het oude netwerk MADE. Wat doe je dan? Je richt mini MADE op, organiseert een excursie en gaat daarna met elkaar uit eten om het goede gesprek voor te zetten.

Arie van Rangelrooij (en-en-architecten) en Bert Dirrix (diederendirrix) organiseren deze eerste bijeenkomst. Zij zijn beide als architect betrokken bij de herontwikkeling van de Paterskerk, het project dat bekend was als Mariënhage maar dat DomusDELA gaat heten. Arie is verantwoordelijk voor de rijksmonumenten en Bert voor de nieuwbouw en supervisie. Peter Hoesbergen, gedelegeerde opdrachtgever voor DELA, geeft een toelichting op het proces dat vijf jaar geleden startte. Het afnemen van het aantal kerkgangers van de Paterskerk het aantal broeders in het Augustijnenklooster was aanleiding voor de kloosterorde om het complex te verkopen. Samen met de gemeente is een tender uitgeschreven. In de crisis waren er niet veel partijen in staat het complex te kopen. DELA werd de nieuwe eigenaar. De aankoop paste in hun strategie om breder te zijn dan alleen een uitvaartorganisatie en betekenis te geven aan ceremonies in de brede zin van het woord.

Met hart en ziel

Het gedachtegoed van coöperatie DELA paste goed bij de Augustijnen. Zij zijn ondertussen al verhuisd.  Op 21 februari jl. ging de bouw formeel van start.  De neogotische paters Augustijnenkerk is in 1895 gebouwd naar het ontwerp van P. Bekkers. Het was tot de ontwijding een openbare kloosterkerk, los van het bisdom. De noodkerk deed dienst als school. De studentenkapel werd in expressionistische baksteenarchitectuur in 1925 gerealiseerd naar ontwerp van Dom Paul Bellot.

Er komen ceremoniële ruimten in de kerk en de verdieping van de studentenkapel. De voormalige school, ook sigarendoos genoemd, wordt getransformeerd in een hotel met 66 kamers. Het complex wordt toegankelijk gemaakt door middel van een nieuwbouw aan de Kanaalstraat dat de verschillende volumes met elkaar verbindt, volumes die allemaal met de rug naar elkaar toe staan. Er is bewust gekozen voor een contrast tussen het oude en het nieuwe. Er worden witte voorzetwanden gebruikt waarachter installaties een plek kunnen vinden. Een voordeel van deze werkwijze is dat deze ook reversibel is.

Het werken in bestaand historisch erfgoed betekent veel op de bouwplaats zijn en in het werk kijken of de voorgestelde oplossingen mogelijk zijn. Omdat heel veel niet op tekeningen terug te vinden is, moet soms in het werk worden uitgezocht hoe het echt zit. Bijvoorbeeld door destructief onderzoek. Arie vindt het werken met historisch erfgoed een cadeautje, je pakt het laag voor laag uit om te ontdekken waar je mee mag werken. Een mooie verrassing was de oude kerkmuur (middeleeuws) dat achter een wand in de school tevoorschijn kwam. De architecten zijn zeer te spreken over de onderlinge samenwerking; het is goed een klankbord te hebben bij alle zaken die zich tijdens de bouw voordoen. Ook het proces met de commissie Ruimtelijke Kwaliteit is als constructief ervaren.

Samen beleven

Wat is nou de toegevoegde waarde om met een groep geïnteresseerde mensen door het in aanbouw zijnde project te lopen? Al wandelend bespreek je met elkaar de keuzes waar de architecten voor hebben gestaan of nog voor staan. Je probeert je in te leven in de problematiek van het verwijderen van de biechtstoelen aan de zijde van de Kanaalstraat en wat het kan opleveren als de ceremoniële ruimte vanaf straat- en binnenhofzijde kan worden ervaren. Je vraagt je af wat je moet doen om een voormalige kerk om te zetten naar een neutrale ceremoniële ruimte. Of de studentenkapel minder gekleurd glas in lood moet hebben om voldoende licht te zijn. Je probeert je voor te stellen hoe het is om in het hotel in te checken terwijl door dezelfde ingang de bezoekers binnekomen voor een begrafenis. Een nieuwe stap in de traditie van ontmoeting, verdieping en verbinding. Vanaf 13 november 2019 zullen we het kunnen ervaren. Op de geboortedag van de heilige Augustinus.

 

En hoe nu verder met mini MADE?

Wij praten na tijdens het eten bij Afghani aan de Bleekstraat. Wij kijken terug op de excursie en vooruit met alles waar Eindhoven in de toekomst mee te maken krijgt. Er gebeurt veel en staat nog meer te gebeuren.

Volgens het estafette systeem pakt de volgende uit het netwerk de organisatie van de volgende bijeenkomst op. Rob van der Ploeg neemt ons in september mee naar het Campinaterrein.



deze column is gepubliceerd op

Delen: