De NON-groep ontdekt Tilburg

Het was ondertussen twee jaar geleden dat we als NON-groep bij elkaar waren gekomen als gevolg van de corona. Het gedachtegoed achter dit netwerk dat om de volkshuisvestelijke opgave gaat, is intervisie zowel zakelijk als persoonlijk. Dat kan alleen in een fysieke vorm, vandaar dat het zo lang geleden was dat we elkaar troffen. Ik noem het al jaren mijn extended family. Net aangehaakt nieuw lid René Scherpenisse, directeur-bestuurder van corporatie Tiwos in Tilburg nam het programma voor zijn rekening. Dat betekende voor veel leden van de NON-groep een eerste kennismaking met deze stad.

Startpunt van de excursie was het kantoor van Tiwos in het voormalige belastingkantoor. De coronaperiode is gebruikt om het kantoor aan te passen aan het nieuwe werken. De begane grond bestaat voor het grootste deel uit ruimten voor vergaderen en ontmoeten. Verschillende meubels zorgen voor een huiselijke sfeer en Tilburgs spreuken zorgen voor aansluiting met een grote groep van de huurders van deze corporatie. In het restaurant geeft René een toelichting op de opgave van de corporaties in Tilburg en voor Tiwos in het bijzonder. Als voormalig gemeentelijk woningbedrijf, hebben zij veel relatief oud bezit en grondgebonden woningen in wat men de volksbuurten noemt. De grootste opgaven waar ze als corporatie voor staan, is zorgdragen voor voldoende betaalbare woningen (ook middeldure huur) en zorgen dat de woning betaalbaar blijven. Op welke wijze Tiwos daarmee bezig is, gaan we in de middag zien.

Wat Tilburg een grotere bekendheid kan gaan bezorgen, is de ontwikkeling van de spoorzone. Het station is opgeknapt en voorzien van twee tunnels om Tilburg noord en zuid te verbinden. De spoortunnel brengt je naar een plein tussen de polygoonhal en de nieuwe fietsenstalling. Tegenover die fietsenstalling staat de LocHal. In de voormalige hal van de locomotievenfabriek van NS Werkspoor uit 1932 is de bibliotheek gevestigd. En dat is niet zo maar een bibliotheek. De zus van René, voormalige bibliothecaresse, leidt ons rond. Na de eerste verbazing over de grootte van de hal, volgt de verbazing over de acht verschillende labs in het gebouw. Het is bijzonder hoe door middel van de trappen en de inrichting met hele grote textiele gordijnen de grote hal zo’n aangename ruimte is geworden. Overal zijn mensen, in het restaurant, op de trappen, tussen de boekenkasten en nagenoeg alle werkplekken in het gebouw zijn bezet. Het is duidelijk dat dit gebouw een plek in de gemeenschap heeft gekregen.

We lunchen in een voormalig treinwagon in de spoorzone alvorens naar de wijk Jeruzalem te gaan. Deze naoorlogse wijk stond bekend als een van de armste wijken van Nederland, zelf politieagenten wilden liever niet de wijk in. De geïsoleerde ligging van de wijk maakte het een uitvalsbasis van veel verboden activiteiten. Het was een van de opgaven van Tiwos om een grootschalige wijkvernieuwing te realiseren waar ruim 10 jaar geleden mee is gestart. Een toelichting wordt door René en Angelique van Triborgh gegeven in het buurthuis. Triborgh is een samenwerking van vijf lokale aannemers en twee corporaties en bestaat al 21 jaar. De leefstijlenbenadering van Smart Agent is hierbij gehanteerd. De bestaande bewoners behoren vooral tot de gele groep; de rode groep past daar goed bij. Daar is bij de eerste projecten op gestuurd en dat heeft gewerkt om het imago snel te veranderen.
Gestart is met de renovatie van de grondgebonden woningen van het type Airey. Dat werd een kostbare renovatie waarbij alles achter de gevel eigenlijk is vernieuwd. Alle hoogbouwprojecten van dit bouwsysteem, waaronder de roemrijke Twenteflat, zijn gesloopt. Dat zorgde al voor een verplaatsing van een aantal problemen, waardoor een start werd gemaakt om het imago van de wijk te verbeteren. Op de plek van deze flat is een CPO-project (collectief particulier opdrachtgeverschap) gerealiseerd met de bijnaam ‘Hoe bestaat het’. De ontwikkeling startte in het westen en ging in oostwaartse richting verder. Het imago van de wijk veranderde. Daar werden de duurdere woningen en hogere woontorens aan het Wilhelminakanaal gerealiseerd in een ontspannen landschap. Een bewijs van de verandering van het imago was de verkoop van een penthouse niet zo lang geleden voor het bedrag van € 850.000,-! We lopen langs het gebied aan de Piushaven dat ook voor een groot deel door Triborgh is en wordt ontwikkeld. Wat een veelzijdige stad.

Wat de NON-groep duidelijk is aan het einde van de excursie, is dat de kennismaking met stad en met René zeer de moeite waard was. We hebben de smaak weer te pakken en verheugen ons dan ook allemaal op de komende bijeenkomst.



deze column is gepubliceerd op

Delen: