BLOG

Pas als iemand je eens vraagt, waarom je zoveel reist, ga je nadenken wat daar de reden van kan zijn. Voor mij is het zo vanzelfsprekend dat ik er ook niet direct een antwoord op had. Een van de redenen zou kunnen zijn dat het mij met de paplepel is ingegoten. Als vierjarige arriveerde ik in Adelaide, Australië en daar hebben we als gezin toch ook wel wat van het land willen ontdekken. Maar het heeft mij ook in mijn volwassen jaren getrokken en uiteindelijk geleid tot een afstudeerproject in Mali, West Afrika, en werken in Berlijn. Een andere reden is dat ik een partner heb getroffen die ook van reizen houdt en dat we daardoor elkaar blijven stimuleren om weg te gaan. We hebben allebei last van wat heet: “Fernweh”. Zo’n prachtig Duits woord en de tegenhanger van “Heimweh” (het verlangen naar huis). Dat wil niet zeggen dat je dan de hele wereld wilt bezoeken, je hebt zo je voorkeuren. En wat is leuker dan na een paar jaar een land, een stad, een streek, een plaats weer bezoeken. Je ervaart dan de ontwikkeling en het maakt als het ware deel uit van je eigen historie. Want ondertussen heb je veel andere plaatsen en streken gezien, is je eigen bagage vergroot en heb je een veel grotere referentiebank. En laten we niet vergeten dat het helemaal niet persé om het buitenland hoeft te gaan. Als er een ding is dat ik van reizen heb geleerd, is het wel dat wij in een prachtig land worden. Het stads- en dorpsschoon is niet makkelijk te overtreffen en op het vlak van architectuur en stedebouw gebeurt er hier genoeg om je reisagenda vol te plannen.

Maar terug naar de vraag, waarom wil ik dan zo graag reizen? Het is niet dat ik niet graag thuis in mijn eigen stad Eindhoven ben en ook niet in het Hogeland in het noorden waar ons tweede huis staat. De enige reden die ik kan achterhalen, is dat ik een groot verlangen heb andere culturen te willen begrijpen en de vertaling hiervan in de ruimtelijke omgeving en in de tijd. Dit geldt dan niet voor alle culturen, maar wel voor de culturen waar ik me voor een groot deel in thuis voel. Dat geldt voor een groot deel van Europa, maar ook in haar – vooral koloniaal – verleden.  En een prachtige bijkomstigheid van reizen is dat je verhalen ophaalt, verhalen van mensen over de plek en waarom het bijzonder is voor hen. Zij helpen mij te begrijpen waarom de stad er zo uit ziet. In toenemende mate ben ik op zoek naar die verhalen, de bouwstenen van de identiteit van de plek.  Ik hoop met dat begrip iets te kunnen doen in mijn vak. Dat zijn vaak geen letterlijke vertalingen maar inspiraties die hier heel goed kunnen landen. Dus op naar de volgende reis.

Dit is een inleiding op reisverhalen die ik hier met regelmaat wil plaatsen.